Przewlekły stan zapalny prowadzi do uszkodzenia tkanek i odsłonięcia szyjek zębowych, powodując ból podczas spożywania zimnych, gorących lub kwaśnych pokarmów. Zdarza się, że zapalenie dziąsła jest subiektywnie odczuwane jako ból zęba. Lekarz dentysta podczas badania jamy ustnej pacjenta, zmagającego się z zapaleniem dziąseł
Nieświeży oddech u psów może być wczesną oznaką problemów z zębami. Tak jak ludzie, psy mogą cierpieć na choroby zębów. Jednakże nie mogą wybrać się na kontrolę u dentysty, stąd dbałość o zdrowie ich zębów jest obowiązkiem właścicieli. Problemy zdrowotne związane z nieświeżym oddechem u psa Ponieważ psy same tego nie powiedzą, może być ciężko stwierdzić, czy cierpią na problemy związane z higieną jamy ustnej. Stąd ważne jest, aby wiedzieć, na jakie oznaki zwracać uwagę. Nieświeży oddech u psów jest jedną z pierwszych oznak problemów zdrowotnych psa. Są dwa główne problemy stomatologiczne związane z nieświeżym oddechem: zapalenie dziąseł i choroby przyzębia. Zapalenie dziąseł u psów Zapalenie dziąseł to schorzenie, które dotyka zarówno psy, jak i ludzi. Jest to reakcja zapalna dziąseł na płytkę nazębną. Zapalenie dziąseł często bywa przyczyną nieświeżego oddechu u psów. Inne skutki zapalenia dziąseł u psów to zaczerwienienie, opuchlizna, a nawet krwawienie z dziąseł. Zapalenie dziąseł jest dość powszechne u psów – ponad 80% zwierząt w wieku powyżej trzech lat doświadcza tego problemu. Problem ten wcześniej dotyka psów-miniaturek (np. chihuahua). Zapaleniu dziąseł u psów da się z reguły zaradzić stosując codzienną higienę jamy ustnej. Nieleczone może przerodzić się w choroby przyzębia. Najlepszym sposobem na uniknięcie problemu jest dbanie o zęby zwierzęcia, na przykład podając mu codziennie gryzak Purina® DentaLife®. Choroby przyzębia u psów Choroby przyzębia u psów należą do grupy problemów stomatologicznych, które wpływają na tkankę stanowiącą podporę zębów psa – jak np. dziąsła i kości szczęki. Choroby przyzębia u psów są powodowane przez niewidoczne kieszonki gromadzące bakterie pomiędzy zębami a dziąsłami psa, co stanowi pierwszą fazę rozwoju tego rodzaju choroby. Następnie gromadzenie się płytki nazębnej u psa, powoduje zapalenie dziąseł i wpływa negatywnie na pobliskie tkanki. Końcowym stadium choroby jest zanik kości i usunięcie zęba a w niektórych przypadkach może prowadzić do rozwoju innych schorzeń w całym ciele psa, wpływając na pracę serca, wątroby i nerek. Istnieją czynniki, które sprawiają, że niektóre psy są bardziej podatne na choroby przyzębia są to rasa, ułożenie zębów oraz to, czy pies gryzie twarde przedmioty. Jednak podejmując pewne działania można ograniczyć to ryzyko do minimum – kluczowe znaczenie ma dbanie o czyste zęby pupila, na przykład codziennie podając psu przysmak dentystyczny Purina® DentaLife®. Jeżeli martwisz się o zdrowie zębów swojego psa, porozmawiaj z weterynarzem, aby uzyskać dodatkowe informacje i porady.
Najczęstszymi objawami zapalenia są: zaczerwienienie, ból, obrzęk, trudności podczas jedzenia, ból przy szczotkowaniu, gromadzenie się ropy, nieprzyjemny zapach z ust, a nawet zwiększona ruchomość zębów. Choć stan zapalny dziąseł jest częstym schorzeniem, nie należy go lekceważyć w żadnym wieku. Częste przeglądy
Pośród różnych chorób, jakie dotykają zwierzęta domowe, zapalenie dziąseł u psa jest jedną z najczęściej diagnozowanych chorób jamy ustnej. Jest ono pierwszym stadium chorób przyzębia. Co najważniejsze, w stadium tym, gdy jest w porę zauważone i leczone, zmiany zapalne są odwracalne. Nieleczone zapalenie dziąseł prowadzi do stanów zapalnych przyzębia. Reasumując, choroby przyzębia, można podzielić na 4 etapy: Zapalenie dziąseł. Wczesne zapalenie przyzębia. Umiarkowane zapalenie przyzębia. Ciężkie zapalenie przyzębia. Należy podkreślić, że nieleczone choroby przyzębia mogą być konsekwencją poważnych zmian miejscowych, ale także ogólnoustrojowych w organizmie psa. W konsekwencji choroby może nastąpić dysfunkcja aparatu stomatognatycznego, utrata zębów, a nawet patologiczne złamania żuchwy. Ponieważ w trakcie choroby następuje migracja bakterii i ich toksyn do krwiobiegu, procesy zapalne mogą być wywoływane także w odległych narządach. Uszkodzeniu mogą ulec np. mięsień sercowy, nerki oraz wątroba. Rozwój innych poważnych chorób, których przyczyną jest kamień nazębny to przewlekłe zapalenie gardła oraz górnych dróg oddechowych. Może wystąpić także zapalenie wsierdzia. Co jest przyczyną zapalenia dziąseł u psa? Zapalenie dziąseł u psa powodowane jest obecnością bakterii tlenowych oraz beztlenowych w płytce nazębnej. Najprościej wyjaśniając, bakterie te stanowią lepki osad połączony z resztkami pokarmu, zalegający obszar poddziąsłowy. Przy tworzeniu się płytki nazębnej biorą udział enzymy wytwarzane przez bakterie oraz ślina gospodarza. W konsekwencji następuje mineralizacja, inaczej zwapnienie, płytki bakteryjnej i powstaje kamień nazębny. Ma on postać brunatnoszarego, twardego osadu na powierzchni zębów psa. Niektóre ze składników śliny psa mogą potęgować postęp mineralizacji. W wyniku tworzenia się chropowatej struktury kamienia nazębnego, powstaje mechanizm gromadzenia się kolejnych warstw osadu. Cały proces sprzyja rozwojowi mikroorganizmów chorobotwórczych. Występują dwa rodzaje kamienia nazębnego: kamień naddziąsłowy i kamień poddziąsłowy. Kamień naddziąsłowy w pierwszej kolejności odkłada się przy ujściu gruczołów ślinowych, które są umiejscowione przy czwartych zębach przedtrzonowych oraz pierwszych zębach trzonowych szczęki psa. Natomiast przestrzeń poddziąsłowa zostaje pokrywana kamieniem poddziąsłowym. Co jest przyczyną zapalenia dziąseł u psa? Jak rozpoznać zapalenie dziąseł u psa? Jak wcześniej wspomniano, wczesne wykrycie zapalenia dziąseł u psa jest bardzo ważne. Pozwala na całkowite odwrócenie zmian zapalnych w jamie ustnej. Jak rozpoznać zapalenie dziąseł u psa? Objawy tej choroby można zauważyć zarówno w zachowaniu psa, jak też można zaobserwować u czworonoga zmiany fizjologiczne. Typowe objawy zapalenia dziąseł u psa to: spadek apetytu, na skutek bólu i obrzęku dziąseł, niechęć do zabiegów pielęgnacyjnych, niechęć do treningów, nieprzyjemny zapach z jamy ustnej, obecność kamienia nazębnego, nadmierne ślinienie się, obrzęk, zaczerwienienie i krwawienie dziąseł, wysięk ropny, nadżerki i owrzodzenia błony śluzowej, tworzenie się kieszonek dziąsłowych (jest to stan patologiczny dziąsła, który powstaje wtedy, gdy przekroczone zostają fizjologiczne granice rowka dziąsłowego i wynoszą od 1 mm do 3 mm). Co wpływa na powstawanie zapalenia dziąseł u psa? Warto podkreślić, że istnieją pewne czynniki, które mają znaczący wpływ na powstawanie zapalenia dziąseł u psa. Chorobie tej sprzyjają np.: wiek psa, niektóre miniaturowe i średnie rasy psów, co za tym idzie również predyspozycje genetyczne i anatomiczne. U mniejszych psów znaczenie ma wielkość zębów w porównaniu do wielkości pyska i szczęki. Ponieważ zęby są duże, a szczęka mała, zęby są blisko siebie umieszczone, co sprzyja tworzeniu się kamienia nazębnego. Choroby takie, jak cukrzyca, niewydolność nerek bądź wątroby również mogą być jedną z przyczyn powstania zapalenia dziąseł. Dodatkowymi czynnikami będą także wady zgryzu, żywienie miękkim pokarmem, brak higieny jamy ustnej, drobnoustroje oraz niska odporność organizmu. Ostatni czynnik, czyli odporność organizmu, może mieć decydujący wpływ na rozwój choroby. Zdrowy organizm bowiem, sam może sobie poradzić, nie dopuszczając do patologicznych zmian. Wystarczająca odporność jest odpowiedzialna za neutralizowanie toksyn oraz hamowanie aktywności enzymów bakteryjnych, jak również za proces eliminacji samych bakterii. Co wpływa na powstawanie zapalenia dziąseł u psa? Jakie leczenie podjąć w przypadku zapalenia dziąseł? Aby na pewno stwierdzić u psa zapalenie dziąseł, należy odpowiednio zdiagnozować chorobę. W tym celu wykonuje się szereg badań. Psa znieczula się, by przeprowadzić kolejno badanie kliniczne, stomatologiczne oraz radiologiczne. Kiedy zapalenie dziąseł zostanie na pewno stwierdzone, aby mu zaradzić, należy przeprowadzić odpowiednią terapię. Skaling, czyli usuwanie kamienia nazębnego Skaling jest to zabieg usunięcia kamienia nazębnego z koron zębowych, kieszonek dziąsłowych oraz z powierzchni korzeni zębów. Odbywa się w znieczuleniu ogólnym. Przeprowadza się go w klinice weterynaryjnej. W stomatologii weterynaryjnej powszechnie stosowane są skalery ultradźwiękowe. Zabieg usuwania kamienia nazębnego za pomocą skalera ultradźwiękowego musi być przeprowadzony w sposób dokładny i poprawny. Należy wiedzieć, że źle przeprowadzony skaling może być przyczyną zwiększenia się szorstkości powierzchni zębów. Ponadto może uszkodzić powierzchnię szkliwa oraz cement. Skutki źle przeprowadzonego skalingu mogą być przyczyną powstania jeszcze większych problemów chorobowych w jamie ustnej. Warto dodać, że niewłaściwy skaling może spowodować mi in. trudności z gojeniem tkanek przyzębia oraz szybsze gromadzenie się płytki nazębnej. Jeżeli jesteś zainteresowany tematyką skalingu u psa to zajrzyj tutaj. Polerowanie koron, czyli wygładzenie zębów Po prawidłowo wykonanym skalingu należy przeprowadzić polerowanie koron. Wykonuje się je za pomocą specjalnych szczotek i past polerskich. Czynności te mają za zadanie maksymalne wygładzenie powierzchni zębów. Gładka powierzchnia zabezpiecza zęby przed ponownym odkładaniem płytki bakteryjnej oraz kamienia nazębnego. Stosowanie antybiotyków Aby wyleczyć zapalenia dziąseł, zaleca się miejscowe stosowanie antybiotyków, np. w formie maści. Antybiotyki takie, jak klindamycyna, doksycyklina, metronidazol pomagają zmniejszyć zapalenie dziąseł, jak również głębokość kieszonek dziąsłowych. W ostrych stanach zapalnych podanie antybiotyków może nastąpić w formie ogólnoustrojowej, na kilka dni przed zabiegiem. Po zabiegu podawanie antybiotyków także powinno być kontynuowane, celem wyeliminowania szkodliwego wpływu bakterii. Stosowanie środków antyseptycznych Przepłukiwanie jamy ustnej roztworami środków antyseptycznych odbywa się podczas zabiegu skalingu. Pomaga to w usunięciu bakterii i innych czynników chorobotwórczych, poprawiając skuteczność zabiegu. Na to, jakie leczenie podjąć w przypadku zapalenia dziąseł, wpływ ma dokładna diagnoza oraz odpowiednia terapia, dobrana przez lekarza weterynarii. Zapobieganie chorobom przyzębia Aby przeciwdziałać rozwojowi czynników determinujących rozwój tej choroby, należy przede wszystkim dbać o higienę jamy ustnej czworonoga. Jednym z najistotniejszych elementów tej higieny jest szczotkowanie zębów psa. Wykonuje się je przy pomocy specjalnej szczoteczki weterynaryjnej, posiadającej miękkie włosie. Zapobieganie chorobom przyzębia Zasady dobrego szczotkowania zębów psa Najlepsze efekty daje codzienne szczotkowanie zębów psa. Wiadomo jednak, że właściciele psów mogą nie mieć czasu na taką częstotliwość szczotkowania. Jeśli higiena jamy ustnej psa jest w dobrym stanie, szczotkowanie trzy razy w tygodniu może dać również zadowalające efekty. Szczotkując zęby czworonoga należy ustawić szczoteczkę pod odpowiednim kątem w stosunku do czyszczonych powierzchni. Odpowiedni kąt to 45º. Umożliwia on wniknięcie włosia szczoteczki do rowka dziąsłowego. Jeśli chodzi o pasę do zębów dla psa, dostępnych jest wiele jej rodzajów. Nie wymagają one spłukiwania. Aby pies jak najwcześniej przyzwyczaił się do szczotkowania zębów, dobrze jest przyzwyczaić go do takiej czynności już od wieku szczenięcego. Polecamy również film instruktażowy pokazujący jak prawidłowo umyć zęby naszemu psu. Odpowiednia dieta Istnieje szereg diet stomatologicznych, które ułatwiają dbanie o higienę jamy ustnej. Ograniczają one tworzenie się kamienia nazębnego. Podstawowym elementem diety psa powinna być też sucha karma, zamiast miękkiego domowego jedzenia. Gryzienie twardego jedzenia pomaga bowiem w samooczyszczaniu zębów. Natomiast pożywienie typu ryż, makaron lub kasza są zbyt miękkie i dodatkowo posiadają zbyt wielką ilość węglowodanów, które nie maja korzystnego wpływu na zęby. Profilaktyczne badanie u weterynarza Każdego psa, po ukończeniu 3 roku życia powinno się raz na pół roku badać w gabinecie lekarza weterynarii. Zbadanie stanu higieny jamy ustnej to dobre i skuteczne działania profilaktyczne w chorobach przyzębia u psa. Przysmaki dentystyczne U zdrowych psów, profilaktycznie powinno się stosować przysmaki dentystyczne. Powinno się podawać je codziennie. Ważne, by pies był zdrowy. Gryzaki nie są dobre u psów z zapaleniem dziąseł lub chorobami przyzębia. Można je zatem stosować dopiero po wyleczeniu psa. Podsumowując wnioski płynące z niniejszego artykułu, należy stwierdzić, że lepiej zapobiegać niż leczyć. Zaniedbana higiena jamy ustnej psa może mieć nieprzewidziane i trudne, czasem niemożliwe do usunięcia, skutki. Sprawdzajmy stan uzębienia naszego psa regularnie i stosujmy odpowiednią dietę, a zminimalizujemy możliwość wystąpienia problemów.
Zapalenie dziąseł występuje najczęściej u osób, które nie podejmują w odpowiednim czasie leczenia zębów objętych infekcją i przy tym nie stosują regularnie podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych. Do tych zabiegów zaliczane są: płukanie odpowiednim płynem; szczotkowanie – przynajmniej dwa razy dziennie;
Psu nieładnie pachnie z pyska? Powodem może być choroba przyzębia. Obejrzyj zęby i dziąsła pupila! Nie kapituluj, kiedy na to nie pozwala. Większym zagrożeniem dla jego zdrowia jest zły stan uzębienia niż stres związany z zaglądaniem mu do jamy ustnej. Być może to ostatni moment, by uratować psa przed konsekwencjami paradontozy. Zapalenie dziąsełChoroba przyzębia u psów – przebiegZagrożeniaChoroba przyzębia – zapobieganie Zapalenie dziąseł Zapalenie dziąseł jest wynikiem nagromadzenia się płytki bakteryjnej na koronach zębów oraz wzdłuż dziąseł. Większa ilość osadu odkłada się na zewnętrznej powierzchni zębów niż od strony języka i podniebienia. Choroba przyzębia (paradontoza) jest częstym problemem, gdyż występuje u 80% psów. Zaczyna się w drugim roku życia, a szczególnie podatne na nią są małe rasy, ważące poniżej 8 kg: pekińczyki, Yorkshire terriery, lhasa apso, jamniki, beagle, szpice małe i miniaturowe oraz chihuahua, gdyż w ich małych szczękach zęby są stłoczone. Choroba przyzębia u psów – przebieg Paradontoza jest procesem złożonym. Pierwszym etapem jest gromadzenie się płytki bakteryjnej na zębach i zmiany w składzie mikroflory bakteryjnej w jamie ustnej. Już w ciągu kilku sekund po zetknięciu się ze śliną na powierzchni świeżo oczyszczonego i wypolerowanego zęba pojawia się niewidzialna warstwa glikoproteiny. Przylegają do niej i namnażają się bakterie, zwłaszcza z rodzaju Actinomyces sp. i Streptococcus, które są częścią prawidłowej flory bakteryjnej. Udowodniono, że 1 miligram pobranej płytki nazębnej zawiera około 10 milionów bakterii (reprezentujących 350 gatunków). W ciągu 24 godzin od oczyszczenia zęba cienka warstwa płytki nazębnej pokrywa cały ząb psa, jeżeli nie zostanie starta przez szorstki pokarm lub podczas szczotkowania. Dojrzała warstwa płytki składa się z bakterii w środowisku glikoproteiny, polisacharydów, komórek nabłonkowych, leukocytów, makrofagów, tłuszczów, węglowodanów i cząstek nieorganicznych. W miarę jak warstwa osadu narasta, namnażają się niebezpieczne bakterie beztlenowe. Sole wapniowe znajdujące się w ślinie osadzają się na płytce, tworząc kamień formujący się powyżej i poniżej linii dziąseł. Kamień ma szorstką powierzchnię, na której dalej gromadzi się płytka. Na skutek działania bakterii dochodzi do rozwoju zapalenia. Dziąsła w stanie zapalnym mogą być przerośnięte lub z czasem zanikać. Dochodzi do odsłonięcia szyjek zębowych, wytworzenia się kieszonek dziąsłowych, ubytków szkliwa. Wnikające pod dziąsła bakterie powodują głębsze zmiany, jak uszkodzenie więzadeł okołozębowych i kości dookoła korzeni zębów oraz ropne zapalenie korzeni. W wyniku uszkodzenia tkanki łącznej i kości żuchwy zęby obluzowują się, ruszają, a następnie wypadają. W ekstremalnych sytuacjach żuchwa może się złamać. Zagrożenia Zdjęcie rentgenowskie wykonane w stadium zaawansowanej choroby przyzębia ukazuje zaniki kości (wyrostka zębodołowego) wokół jednego lub kilku zębów, obniżenie kości lub jej całkowity zanik. Bakterie z chorej jamy ustnej mogą przedostawać się do organizmu, powodując infekcje mięśnia sercowego, nerek, wątroby i płuc. Z drugiej strony, takie choroby , jak cukrzyca, niewydolność nerek i wątroby oraz niewydolność immunologiczna, sprzyjają rozwojowi paradontozy. Podobnie jak żywienie papkowatym pokarmem. Wyraźną oznaką zapalenia jamy ustnej jest nieprzyjemny zapach wydobywający się z psiego pyska, obrzęk i zaczerwienienie dziąseł (a także towarzysząca im bolesność) oraz brązowy nalot na zębach. Pies traci apetyt i ma utrudnione pobieranie pokarmu. Niekiedy pod okiem może pojawić się uwypuklenie będące ropniem zębodołowym, którego konsekwencją jest przetoka i wyciek ropnej wydzieliny. Choroba przyzębia – zapobieganie Zawartość w diecie białka i węglowodanów nie ma wpływu na chorobę jamy ustnej. Aby ograniczyć narastanie płytki nazębnej i rozwój paradontozy, trzeba wprowadzić odpowiednią profilaktykę. Powinna ona polegać na codziennym myciu zębów pupila i stosowaniu tzw. higieny biernej. Higiena bierna to nic innego jak odpowiednia dieta, zawierająca suchą karmę, która dzięki swej twardej konsystencji sprzyja oczyszczaniu zębów z płytki bakteryjnej oraz regularne podawanie przysmaków dentystycznych, zawierających substancje czynne ograniczające tworzenie kamienia nazębnego. Janina Staniszewskadr nauk weterynaryjnych Jak oceniasz ten artykuł? Kliknij, aby ocenić Średnia ocena / 5. Liczba głosów 76 Brak głosów. Oceń artykuł!
Jak wygląda zapalenie dziąseł? Objawy. Zapalenie dziąseł łatwo rozpoznać po szeregu charakterystycznych objawów, które mogą występować zarówno miejscowo, jak i na większym obszarze. Są najłatwiejsze do zauważenia podczas codziennej higieny jamy ustnej, picia zimnych lub ciepłych napojów, a także w czasie spożywania pokarmów.
Jedną z najczęstszych dolegliwości, jakie mogą wystąpić u psa, jest zapalenie dziąseł. Już w 2-3 roku życia dotyka ono 80% czworonogów. Choroby dziąseł u psa są pierwszym stadium paradontozy, powodującej szereg niebezpiecznych powikłań. Dlatego należy regularnie dbać o higienę jamy ustnej pupila. Na pozór niegroźny stan zapalny dziąseł u psa może stać się przyczyną poważnych chorób – od przewlekłego zapalenia górnych dróg oddechowych po choroby wsierdzia, wątroby czy nerek. W większości przypadków takiego ryzyka uniknąć można dzięki odpowiedniej profilaktyce. Przyczyny choroby dziąseł u psa Zapalenie dziąseł u psa najczęściej rozwija się na skutek braku odpowiedniej higieny jamy ustnej. Na zębach zwierzęcia gromadzi się wówczas nalot z resztek pokarmu i bytujących w nich bakterii chorobotwórczych. Początkowo jest on miękki (nadaje zębom żółtawy kolor), ale z czasem wapnieje pod wpływem związków znajdujących się w ślinie – powstaje twardy, szorstki, żółtobrązowy kamień nazębny, który sprzyja dalszemu odkładaniu się osadu. Przyrastająca płytka nazębna w końcu zaczyna wsuwać się pod dziąsło, powodując jego stan zapalny. Choć utrzymywanie higieny psiego uzębienia zwykle pozwala zapobiec rozwojowi zmian zapalnych, sprzyjać im mogą także inne czynniki: budowa czaszki i zgryzu – przy silnie stłoczonych zębach (co zdarza się szczególnie w przypadku psów niewielkich ras) osłabione są mechanizmy ich samooczyszczania, nieprawidłowa dieta, predyspozycje osobnicze – np. skład śliny, niektóre choroby – np. cukrzyca, niewydolność nerek, zaburzenia hormonalne. Objawy zapalenia dziąseł u psa Stan zapalny może sygnalizować zmiana koloru dziąseł. Zdrowe powinny mieć różowy odcień (choć zdarzają się u psa czarne dziąsła – wówczas jest to naturalna pigmentacja błon śluzowych), być gładkie i błyszczące. W przypadku zmian chorobowych następuje widoczne zaczerwienienie dziąseł, często też ich obrzęk lub krwawienie. Dziąsła mogą odstawać od powierzchni zębów i być bolesne przy dotyku. Inne charakterystyczne objawy to: nieprzyjemny zapach z pyska, ślinotok, trudności w gryzieniu i spowodowany nimi spadek apetytu, ogólne osłabienie i apatia zwierzęcia. Jeśli pies nie zostanie poddany leczeniu, w obrębie dziąseł rozwija się ropień, który powoduje powstanie wybrzuszenia poniżej gałki ocznej. Pęknięcie tej zmiany objawia się wypływem ropy z jamy ustnej lub z nosa czworonoga. Możliwymi dalszymi skutkami zapalenia dziąseł są: paradontoza, w której następuje odsłonięcie szyjek zębowych, dochodzi do ubytków szkliwa, zapalenia korzeni, a nawet wypadania zębów; zakażenia bakteryjne organów wewnętrznych (w związku z rozprzestrzenianiem się w organizmie namnażających się w jamie ustnej bakterii), prowadzące np. do zapalenia płuc, degeneracji mięśnia sercowego czy śródmiąższowego ich zapalenia nerek. Profilaktyka chorób przyzębia u psa Chorobom dziąseł u psa zapobiega się poprzez regularne czyszczenie mu zębów – co najmniej 2-3 razy w tygodniu, a najlepiej codziennie. W tym celu można posłużyć się oferowanymi w naszym sklepie zestawami do higieny jamy ustnej. Pomocne jest również stosowane gryzaków stomatologicznych, które zapobiegają powstawaniu osadu nazębnego. Przed stanami zapalnymi dziąseł psa chronią prawidłowe nawyki związane z gryzieniem. Nie wolno pozwalać pupilowi na branie do pyska przypadkowych, brudnych przedmiotów, na których mogą znajdować się chorobotwórcze mikroorganizmy. W szczególności niebezpieczne są te obiekty, które mogą spowodować uszkodzenie błon śluzowych. W przypadku czworonogów szczególnie narażonych na schorzenia jamy ustnej warto zaopatrzyć się w specjalną karmę weterynaryjną. Należy też pamiętać, że jej powstawaniu sprzyjają węglowodany i ograniczać ich ilość w jadłospisie czworonoga. Przed decyzją o podawaniu karmy weterynaryjnej konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem weterynarii. Karm weterynaryjnych nie należy podawać na własną rękę, bez wcześniejszych badań i bez nadzoru weterynarza. Więcej o różnicach między karmami weterynaryjnymi a podstawowymi pisaliśmy na blogu. Leczenie zapalenia dziąseł u psa Jedną z podstaw profilaktyki powinna być regularna (co najmniej raz na pół roku) weterynaryjna kontrola stanu uzębienia pupila. Do lekarza bezwzględnie należy się wybrać przy pierwszych objawach zmian w jamie ustnej. Nie istnieją bowiem skuteczne domowe sposoby na zapalenie dziąseł u psa. Weterynarz zwykle rozpoczyna leczenie od oczyszczenia zębów z kamienia (w szczególności kieszonki dziąsłowej). Zabieg odbywa się w znieczuleniu ogólnym, przy użyciu specjalnego skalera stomatologicznego. Konieczne bywa przy nim usunięcie zepsutych, ruszających się zębów. Stan zapalny dziąseł u psa zwalcza się antybiotykiem aplikowanym według wskazań lekarza. Niekiedy koniecznie jest także podanie zwierzęciu leków przeciwbólowych. Anna Dobroń Milena Kostrubiec Komentarze Nie znaleziono żadnych opinii
Zdarzają się przypadki, kiedy zwierzęta potrzebują pomocy, bo też chorują i potrzebują leczenia. Zapalenie dziąseł, czyli zapalenie dziąseł, występuje nie tylko u ludzi, ale także u zwierząt. Ta patologia powoduje zmniejszenie apetytu u psów, ponieważ dziąsła są w stanie zapalnym i w kontakcie z pokarmem powodują ból.
zapalenie dziąseł u psa zdjęcia
